Van Kenia naar Tanzania

Karin vertelt:
Om 6 uur gaat de wekker. Half 7 het ontbijt, om 7 uur vertrekken we. De douche slaan we over vanochtend...we hebben geen zin in bruin douche water.

We hebben een lange reis voor de boeg. We gaan op weg naar Tanzania maar omdat het in juni een week lang heel veel geregend heeft, is de korte weg naar Tanzania bijna onbegaanbaar. Dus we moeten een stuk terug rijden en dan de hoofdweg naar de grens nemen. Salim schat dat het een uurtje of 4 gaat duren, maar het schiet echt niet op en om 2 uur zijn we er dan ook pas. Pfff, dat was een lange zit. En onderweg weer heel veel gezien.

Nu eerst gaan we de grens van Kenia over, om vervolgens bij het immigratie- kantoor een visa voor Tanzania te halen. We betalen weer 50 dollar pp voor het visa en dan gaan we afscheid nemen van Salim, onze Keniaanse driver.

Edson, de Tanziniaanse gids/driver, staat al een tijd op ons te wachten met zijn 4wheel drive Jeep. Spullen overladen en dan verder op weg, naar de Serengeti. We hebben nog lunchboxjes voor onderweg dus we kunnen meteen eten in de Jeep.

Het eerste stuk door Tanzania is zo verschillend van Kenia. We zien kleine groepjes met ronde, lemen hutjes met rieten daken. In het midden een klein rond pleintje waar de mensen hun dagelijkse dingen doen. Het ziet er allemaal vriendelijker en "schoner" uit dan wat we tot nu toe gezien hebben.

We rijden door een prachtige, bergachtige omgeving met veel groen. Typisch zijn de grote bergen van grote gladde stenen, kopjes genoemd. Echt van die rotsen waar je verwacht dat de Lion King er bovenop staat.

De rit naar de lodge duurt ongeveer twee en een half uur. Waar we dan uitkomen lijkt een klein paradijs, Speke Bay Lodge, waar de eigenaar een Nederlander blijkt te zijn.

Het is gelegen aan het Victoria meer, een meer van 69.000 vierkante km, het op een na grootste meer van de wereld. Er staan een tiental supergave ronde bungalows met een hoog rieten puntdak. Ontzettend gaaf ziet alles eruit en mooi ingericht. En ons terrasje ligt op een steenworp afstand van het meer. Een smal strandje en een smalle groene strook ligt ertussen. Ziet er zo gaaf uit! We gaan op het terrasje bij de bar wat drinken en genieten van de zonsondergang. Wow, wat een uitzicht.

Na het douchen en opfrissen worden we om half 8 in de eetzaal verwacht. We hadden al eerder aan kunnen geven of we vlees of vis wilden en we hebben allemaal voor tilapia filet gekozen. Vooraf een heerlijke spinaziesoep met een lekker broodje. Dan de tilapiafilet met tartaarsaus, gebakken aardappelen, broccoli en bloemkool en salade. Echt heerlijk! Als toetje kregen we fruitcrumble met vanillesaus. Lekker wijntje erbij, genieten!

En wat een lieve mensen weer waar we te gast zijn. De meiden gaan dan naar bed en aangezien de bar er verlaten uitziet gaan wij nog wat drinken in het huisje van Eric en Willem.

Tenminste,..als we nog wat te drinken kunnen regelen. Maar laat dat maar aan Willem over. Hij gaat erop uit en even later gaat de deurbel. Eric doet open en er stapt een ober binnen met op zijn dienblad halve liters Serengeti bier. Goed geregeld!

We hadden al snel door dat we de deuren van het appartement dicht moesten houden voor alles wat er rond vliegt. En dat is maar goed ook, want het wemelt er werkelijk van de vleermuizen. Een vliegt voor de glazen pui continu op en neer. Als ik even later vermoed dat er niets meer rondcirkelt sta ik met mijn neus tegen de glazen pui gedrukt om even in het donker te turen en schrik me dood als er een "fladdermaus" tegen het raam vliegt. En nu moeten we nog naar ons huisje lopen....dat wordt doorlopen, met mijn vest over mijn hoofd. En dan weer heerlijk slapen.