woensdag 4 juli 2012

Over hippo's en hoofdlampjes, enzo...

Karin vertelt:
Om 6.15 uur gaat de wekker. We hebben heerlijk geslapen allemaal. Geen last van muggen gehad gelukkig.

Even de meiden in een paar tenten verder wakker maken. Zogauw we buiten de tent stappen, zien we echt overal bewaking staan. Waartegen we bewaakt worden, daar denken we liever niet over na. Koffers worden weer voor ons meegenomen en om 7 uur zitten we allemaal aan het ontbijt.



Pannekoekjes, omelet, worstjes, geroosterd brood, vers fruit, yoghurt...prima eten. Dan om half 8 de bus in en voor een gamedrive op pad.

Dit keer zien we behalve weer allerlei dieren maar ook zien we een aantal witte neushoorns en een paar cheetahs. Pleun ontdekt in het water een hippo, maar die duikt snel onder op het moment dat we allemaal willen kijken. Boven op een berg uitgestapt om het mooie uitzicht over het meer te bewonderen. Dan op weg naar de uitgang, af en toe noodgedwongen te stoppen voor hele families bavianen.



Onze chauffeur gaat nu, op weg naar Lake Naivash, eerst op zoek naar een garage omdat de accu van de safaribus stuk is en een ontiegelijke stank geeft.

Gelukkig vrij snel iets gevonden en we hebben dus een stop van een half uurtje om de accu te laten verwisselen.

Midden in een centrum, als enige blanken, trekken we veel bekijks. Maar ook wij kijken onze ogen uit! Karretjes met ezels, vrouwen met grote kannen water op hun hoofd, een slagerswinkeltje met vlees waar wij doodziek van zouden worden, en overal stof, rotzooi en armoedig geklede mensen. Het voelt niet echt relaxed om hier te staan. Een kereltje van een jaar of 12 blijft stoïcijns staren naar ons. Een jas aan, 10 maten te groot, stuk, vuil en idem zijn schoenen en broek. Zo te zien helemaal high van het lijm snuiven of iets dergelijks. Een andere knul komt schooien om iets te eten. En of we voor hem willen bidden voor een baan. Wat een ellende allemaal zeg. En al die gebouwtjes, allemaal even vervallen, goor en stoffig. Ik ben opgelucht wanneer de auto klaar is en we kunnen vertrekken.

Door naar het meer. Daar aangekomen krijgen we van de driver allemaal een doos waar ons lunchpakket inzit. We gaan met een bootje het meer op en kunnen ondertussen onze lunch opeten. En dat ziet er prima uit...een stuk kip,hardgekookt ei, pakje mango sap, vers fruit, stuk chococake, paar koekjes, sandwich, zout erbij, chips...meer dan genoeg.

We zijn de enige boot op het meer en het zonnetje schijnt. Heerlijk! Met de boot varen we redelijk dicht langs de kant en al snel zien we een groot nijlpaarden. Wat een grote koppen komen boven het water uit! Ze kunnen niet tegen de zon dus daarom blijven ze zover in het water, maar aan de koppen te zien zijn het flinke exemplaren. We komen er toch wel heel dichtbij en dat vinden ze niet zo leuk. Wij ook niet...de hippo' s duiken onder en we hebben steeds het idee dat ze naar ons komen. En dat bootje van ons ligt met een duw van zo' n beest snel om, dus we maken ons snel uit de voeten met het bootje. Er blijken heel veel hippo' s te zijn,want we varen langs verschillende groepjes. We zien zelfs een moed met baby. Die moeders zijn wel het gevaarlijkst dus niet te dichtbij! Aan de andere kant van het meer haalt onze "kapitein" een vis tevoorschijn. Hoog in de boom zit een Afrikanse zee arend. Hij fluit een paar keer en gooit de vis in het water. De arend komt uit de boom gevlogen, de eerste keer alleen om de boel te inspecteren. De tweede keer vist de arend de vis op, heel dichtbij ons bootje. Prachtig om te zien. Verderop zitten ernog twee, en de schipper herhaalt het tafereel nog een paar keer.



We hebben mooie foto's en filmpje gemaakt en dan is het tijd om weer aan wal te gaan en verder te rijden naar de Masaai Mara. Dat betekend een uurtje of 4 rijden. Ook dit keer valt er onderweg genoeg te zien. Masaai herders met hun kuddes koeien en schapen, lemen hutjes waar ze wonen, heel veel schoolkinderen, in schooluniform, tevoet op weg naar huis. Grote vlaktes met alleen begroeïng en hier en daar een hutje met omheind terrein. op een gegeven moment houdt de bestrate weg op en rijden we verder over zandpaden. Salim, de driver, weet de grote kuilen te ontwijken, maar het is een en al hobbel de bobbel.

Rond half zeven zijn we nog steeds op weg naar onze lodge. Salim blijkt hier nog niet eerder geweest te zijn en moet onderweg een paar keer de weg vragen. Niemand schijnt echter ooit van Mara Spring Camp gehoord te hebben. Shit, het wordt nu toch wel snel donker, en aangezien het pad waar we op rijden vol kuilen en gaten zit, is het echt fijn als we voor het donker op de plaats van bestemming zijn!

Na de zoveelste keer iemand de weg gevraagd te hebben, is er eindelijk iemand die ons weet te vertellen hoe we moeten rijden. En ja hoor, na een kleine beklimming, de berg op, zien we een bord met de naam van het kamp! OMG! Blij! Het is een klein kamp met kleine tentjes en met ruime tenten met gewone bedden, eigen wc en douche. Niks luxe, maar prima om te overnachten.

We worden door het personeel gewaarschuwd altijd onze tent af te sluiten met het hangslotje om de apen buiten te houden. Even later horen we dat er altijd hyena's in de buurt rondhangen.....fijn!

Electriciteit alleen tussen 7 en 10 uur, dus ook alleen licht tijdens die 3 uurtjes. Dat wordt voor tienen in bed of gebruik maken van onze zak- en hoofdlampjes.

Om half 8 staat ons buffetje klaar. Er zijn nog een tiental andere gasten, dus niet helemaal alleen hier. Het eten bestaat uit een soepje ( soort aspergesoep), gekookte aardappelen met soort kibbeling en erwtjes met worteltjes, koolsla en vers fruit en koffie na. Paar wijntjes erbij om goed te kunnen slapen, zodat we niet wakker hoeven te liggen van hyena-geluiden...


Frank slaapt deze avond in de tent bij Doris en Puck, Pleun komt bij mij slapen. Voor ieders gemoedstoestand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten